PILOT JUSTUS 95 – του Πάνου Θεοδωρόπουλου

Η PILOT είναι σίγουρα μια από τις πιο αξιόπιστες εταιρείες στο χώρο της γραφής. Με ιδιαίτερη προθυμία, όταν μου ζήτησε ο κ. Ζαφειρίου, να κάνω ένα άρθρο για αυτή την πολύ ιδιαίτερη υλοποίηση του Pilot, η σκέψη μου πήγε κατευθείαν στο χρονικό διάστημα που το χρησιμοποιώ. Περίπου 1,5 χρόνο χρήσης, χωρίς κανένα πρόβλημα. Είναι και το πρώτο συμπέρασμα, χωρίς δισταγμό, για το συγκεκριμένο στυλό.

Το JUSTUS είναι ένα τυπικό ιαπωνικό στυλό. Με την πρώτη ματιά, out of the box, ο σχεδιασμός του παραπέμπει σε άλλες ιαπωνικές υλοποιήσεις, όπως το Sailor Pro Gear. Όμως, μετά την πρώτη αυθόρμητη εντύπωση, μια προσεκτική ματιά θα διαπιστώσει εύκολα ότι το συγκεκριμένο στυλό δεν μπορεί να θεωρηθεί μόνο κλασικό. Ξεκινώντας από το ομολογουμένως μακρύ σώμα (υπερμεγέθη), παρατηρεί κανείς την ασυνήθιστη ανάγλυφη υφή του. Σε όλο αυτό τον χρόνο χρήσης, ούτε μια φορά δεν χρειάστηκε να καταφύγω σε ένα πανί για να το γυαλίσω από τα δάχτυλα (δεν συνιστώ να γράφω μετά το φαγητό με σουβλάκια όμως...).

Μετά, μόλις ξεκολλήσει το καπάκι, αρχίζει η διασκέδαση. Η μύτη (στην περίπτωσή μου μια χαρά), χρυσός 14 καρατίων, είναι στενή σχετικά μεγάλη, αυθαίρετα την κατατάσσω ίσως στο Νο 6., που ξεχωρίζει αμέσως με την παρουσία ενός στελέχους πάνω από τη μύτη, που είναι ρυθμιζόμενο και υπεύθυνο για τη μετατροπή της μύτης από μια απαλή υφή (όταν το στέλεχος βρίσκεται μέσα στο σώμα της πένας στη θέση S του περιστροφικού ρυθμιστή που βρίσκεται στη βάση της μύτης) μέχρι τη σκληρότερη υφή (θέση Η). Ο συγκεκριμένος τύπος μύτης, από όσο γνωρίζω, δεν παράγεται πλέον από καμία άλλη εταιρεία και είναι αρκετός για να χαρακτηριστεί το στυλό ως μοναδικό. Ίσως κάποιοι να το βρουν λίγο ρετρό.

Στην πράξη, το στυλό χαρακτηρίζεται από εξαιρετική ισορροπία, ακόμη και όταν είναι καπάκι, αν και αυτό κάνει το στυλό υπερβολικά μακρόστενο. Προσωπικά δεν θυμάμαι να το έχω χρησιμοποιήσει ούτε μια φορά με το καπάκι στο στέλεχος. Το στυλό είναι εξαιρετικά καλοσχεδιασμένο και αποπνέει μια αίσθηση στιβαρότητας που δεν φθείρεται όσο καιρό κι αν χρησιμοποιείται. Τέλος, σχεδιαστικά, το στυλό δέχεται αμπούλες και πιλοτικό μετατροπέα (con-70 converter), με τον οποίο η ποσότητα μελανιού κρίνεται πολύ ικανοποιητική.

Σε χαρτί: πολύ γρήγορα γίνεται σαφές ότι η ρυθμιζόμενη μύτη δεν είναι εύκαμπτη. Εάν είστε από αυτούς που αναζητούν μεγάλη διαβάθμιση στο πάχος γραφής ανάλογα με την πίεση που ασκείται, μπορεί να σας απογοητεύσω.

Δεν είναι τυχαίο ότι το Pilot έχει στη γκάμα του το Falcon, το οποίο εκτοξεύεται ως flex. Στην περίπτωση του Justus, θα έλεγα ότι η μύτη, κυμαίνεται από άκαμπτη έως ημι-εύκαμπτη λειτουργία. Ειδικά όταν η μύτη είναι στη σκληρή θέση, και χωρίς καμία πίεση, η μύτη λειτουργεί σαν μια ιαπωνική πρόστιμο. Σε σύγκριση με τον «ξάδερφο» του, το Pilot Custom 823 – Fine nib, το Justus είναι ελάχιστα αισθητό, λίγο πιο στεγνό, ενώ και τα δύο παράγουν σχεδόν το ίδιο πάχος γραμμής. Ωστόσο, μόλις το στέλεχος κοντύνει μέσω του περιστροφικού ρυθμιστή, το άκρο αρχίζει να γίνεται πιο εύκαμπτο, πιο πηχτό, με αποτέλεσμα πιο χοντρές έως μεσαίες γραμμές (πάντα σύμφωνα με τα ιαπωνικά πρότυπα). Πολύ σύντομα, νομίζω ότι βρίσκει κανείς το ιδανικό σκηνικό και έχει σαν άσσος στο μανίκι του, την ικανότητα να έχει κάτι λίγο διαφορετικό όποτε θέλει. Στην ερώτηση σε ποιον απευθύνεται το συγκεκριμένο στυλό; Για όσους θέλουν να έχουν τη δυνατότητα να αλλάζουν από λεπτό σε μέτριο λεπτό σε ένα στυλό, χωρίς να αλλάζουν στυλό χωρίς προβληματικές συμπεριφορές (σκληρές εκκινήσεις, παρακάμψεις). Τέλος, όσον αφορά το στέγνωμα του στυλό μετά από μια περίοδο μη χρήσης, 2 εβδομάδες ως μέσος όρος νομίζω ότι είναι αρκετά καλό.

Για τα λεφτά του, το στυλό είναι άψογο. Το πραγματικό ερώτημα είναι ποιο στυλό είναι το καλύτερο; Θα απαντήσω ότι προσωπικά ένα στυλό είναι στο ανώτερο επίπεδο των προσωπικών μου προτιμήσεων όταν με κάνει να γράφω καλύτερα ή ..... όπως κανένα άλλο. Με το συγκεκριμένο στυλό βίωσα τα εξής: Θυμήθηκα τα φοιτητικά μου χρόνια, με τους γρήγορους συγγραφείς στο σχέδιο. Δεν θυμάμαι πώς, αλλά ξαφνικά άρχισα να ζωγραφίζω ξανά, χρησιμοποιώντας το συγκεκριμένο στυλό. Η ακρίβειά του είναι χαρακτηριστική και ικανοποίησε πλήρως μια ξεχασμένη ευαισθησία μου. Αυτό και μόνο αρκεί για να με κάνει όχι μόνο να θέλω να την αποχωριστώ, αλλά να την... απολαύσω.

Τελικά, δεν μπορούσα να κάνω δύο πράγματα για τον Justus:

1. Για να καταλάβετε τι σημαίνει το όνομα Justus. Ίσως εννοεί τον Pilot, μόνο εμείς, στην ιδιαίτερη σχέση που μπορεί να αναπτύξει ένας φίλος της συγγραφής με την πένα του... μια ερμηνεία που μου αρέσει πολύ και θα μείνω εκεί.

2. Δεν έχω βρει κάτι να μην μου αρέσει σε αυτό το στυλό.